Ante a imposibilidade de poder demostrar con documentación oficial a titularidade pública, a idea é celebrar unha reunión cos propietarios para tratar de manter o uso veciñal aberto como ata agora
A poucas horas de que se esgote o prazo para presentar unha reclamación que evite que a capela de Santa Marta, en Darbo, quede rexistrada a nome de particulares, os veciños esgotan todas as posibilidades para evitalo. O venres concentráronse ás portas do Concello para visibilizar a súa preocupación e para esixir ao goberno local e aos técnicos municipais e de Patrimonio da Xunta que tomen medidas e implíquense para que este recinto relixioso continúe sendo dos veciños. Algo que, segundo explican desde a asociación Pleamar, xa tiña que facerse moito antes e que por recomendación técnica nunca se realizou. De feito Mercedes Vilas recoñece que nas asembleas veciñais que viñan celebrando xa se tratou este tema e que pensaban andar os pasos necesarios para aclarar a propiedade de Santa Marta. Con todo, ao ter coñecemento de que particulares de Vigo inscribiran no Rexistro da Propiedade a leira como súa fíxolles alixeirar todo o proceso. O período de alegacións para frealo termina mañá mesmo, por iso é polo que os veciños pisasen o acelerador e manteñan a presión ao goberno local para que reverta o seu futuro.
Pero o certo é que demostrar que Santa Marta é pública non é fácil, e menos aínda con tan pouco tempo. Non existen documentos oficiais nos que a capela apareza como ben público, aínda que a historia e os documentos gráficos axudan a clarificar a situación. «Os terreos sempre estiveron libres. Era onde xogaban os nenos. A capela estaba enterrada e a súa porta daba o camiño. O terreo estaba máis alto. E no 1988 o allanaron có ceminterio, que estaba nunha finca que tiña un muro. Esa finca a cedeu a «dona» e agora é dos comuneiros de Darbo», relata a presidenta Vilas, quen lembra que foi rehabilitada con achegas veciñais e en 1988 con diñeiro que saíu das arcas do Concello de Cangas, como reza nunha vella placa de pedra.
O seguinte paso previsto é convocar unha reunión a tres bandas: concello, persoas que solicitan a propiedade e asociación de veciños. Ante a imposibilidade de poder paralizar o rexistro con documentación en tan pouco tempo, o obxectivo é chegar a un acordo que manteña o uso público da leira de Santa Marta.